Daha neyim kaldı dar-ı dünyada Elimden bir Mihri Hanım da gitti Çok çalıştım eremedim murada Devretti zamanım günüm de gitti
Bu ayrılık boynumuza takıldı Bağrım büryan oldu yürek yakıldı Hanem harap oldu evim yıkıldı Servetim kazancım malım da gitti
Hasret kaldım yarin al yanağına Değişmezdim güzellerin çoğuna Hoyrat el uzatmış gulşen bağına Nevruzum nergizim gülüm de gitti
Farıdı bu garip gönlüm farıdı Bağrım yandı tüm cesedim çürüdü Üçyüz altmış damarlarım kurudu Aktı gözlerimden kanım da gitti
Emsali der boşa geçti zamanım Anar m ola bizi kaşı kemanım Ağyare yar oldu ruh-i revanim Ayrıldı cesette canım da gitti |